Dotychczasowi Duszpasterze
Proboszczowie, wikariusze i rezydenci
Proboszczowie
O. SYLWESTER TOMASZEWSKI TJ
Proboszcz 1950-1951
Lakoniczne zapiski w „Kronice Parafialnej” nie pozwalają niestety na dokładne zrekonstuowanie działalności o. Sylwestra”. Wiadomo jednak, że starał się o przywrócenie zagarniętego przez skarb państwa majątku parafii, jak też podjął działania zmierzające do utworzenia cmentarza parafialnego. „Wydaje się, że zjednał on sobie życzliwość wielu mieszkańców, gdyż próbowano zatrzymać go w parafii.
O. FRANCISZEK SIEMIANOWICZ TJ
Proboszcz 1951
W czasie swego krótkiego pobytu w Dąbrowicy o. Siemianowicz rozwinął pracę duszpasterską, organizował różnorodne nabożeństwa. Starał się pogłębiać życie religijne i kulturalne parafian. Zwracał uwagę na młodzież, sprowadzając dla niej z Poznania książki. Cenił śpiew, zapraszał na uroczystości chóry z Lublina. Za jego czasów powstał pierwszy chór parafialny (dziewczęcy). Zaczął też prowadzić Kronikę Parafialną.
O. JÓZEF MACH TJ
Proboszcz 1951-1957
W parafii Dąbrowica, podczas jego posługi, zostaje założony cmentarz parafialny (poświęcenie 31.10.1953 r.), a także zostaje przeprowadzony gruntowny remont kaplicy. Jako proboszcz czyni także wszelkie starania o powiększenie parafii o kolejne miejscowości.
Józef Mach cieszył się opinią gorliwego zakonnika, cenionego przez współbraci, księży diecezjalnych i wiernych.
O. MARIAN SPYTKOWSKI TJ
Proboszcz 1957-1961
Spytkowski w czasie swej posługi w naszej parafii starał się zaktywizować parafian i wypracować w nich odpowiedzialność za wspólne dobro. Powołał nową Radę Parafialną z podziałem na odpowiednie sekcje. Osoby zasłużone dla parafii minowano honorowymi członkami Rady. Ówczesny proboszcz dbał także o kulturę muzyczną w parafii, m.in. prowadzenie chóru parafialnego powierzył bowiem uczniowi szkoły muzycznej, który był także organistą w parafii. Szczególną troską otaczał młodzież. W parafii została utworzona grupa teatralna, która w latach 1957-1961 była bardzo aktywna. Organizowano zabawy andrzejkowe, sylwestrowe oraz wycieczki rowerowe.
Kontynuując działania swojego poprzednika o. Spytkowski także czynił starania o powiększenie parafii, jednakże przeszkodził mu sprzeciw części mieszkańców. Marian Spytkowski, jak wiemy od starszych parafian, odznaczał się pracowitością i był powszechnie lubiany.
KS. ANTONI PERET
Proboszcz 1961-1971
Uwzględniając jego prośbę biskup lubelski Piotr Kałwa, dekretem z 7 lutego 1961 roku, mianował go proboszczem w Dąbrowicy. Ks. Peret objął swe obowiązki dopiero 18 marca 1961 roku. Od tego dnia parafia została przekazana przez Ojców Jezuitów pod administrację księży diecezjalnych. Ksiądz Antoni Peret zmarł 17 listopada i został pochowany na cmentarzu parafialnym 20 listopada 1971 roku. Jest to pierwszy i jedyny proboszcz, który spoczywa na dąbrowickiej ziemi. Dąbrowica była ostatnim miejscem jego kapłańskiej posługi.
Nasz pierwszy proboszcz diecezjalny podczas swojej dziesięcioletniej posługi w parafii dał się zapamiętać jako wytrwały duszpasterz. Dbał także o wygląd i stan zarówno kościoła jak i jego otoczenia. Za przyczyną ks. Pereta został przeprowadzony remont kaplicy oraz plebanii, zakończony 8 września 1962 r. poświęceniem powiększonej kaplicy. Należy także wspomnieć o pięknej figurze Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcie, która stanęła naprzeciw plebanii (zakupiono ją ze składek parafianek). W roku 1967 ogrodzono cmentarz parafialny.
W roku 1971 parafia została powiększona o miejscowości: Dębówka, Szerokie, Wola Sławińska, część Kolonii Płouszowice a także kolonia Dąbrowica (przy szosie warszawskiej).
KS. STANISŁAW FLIS
Administrator 1971-1972, Proboszcz 1972-1979
Rozpoczął swą posługę w parafii, na początku tymczasowo, wraz z rozpoczęciem studiów doktoranckich. Pomimo obowiązków na uczelni zdecydował się podjąć posługę proboszcza, w kronice zapisał: „Dobrze się czułem w Dąbrowicy, polubiłem ludzi, dlatego przyjąłem trudniejszą sprawę studia i parafia”. Tak więc Dąbrowica zyskała młodego kapłana, przepełnionego pomysłami, optymizmem i zapałałem do pracy. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom wiernych wprowadzał posoborową reformę liturgiczną, organizował pielgrzymki, wczaso-rekolekcje dla chorych, powołał nowy Komitet Parafialny. Starał się angażować młodzież w życie parafii.
Równocześnie podjął się trudnego zadania gruntownego remontu kaplicy parafialnej (1973-1975). Ołtarz główny, wykonany z drewna, poświęcono Matce Bożej. Kolejne etapy prac budowlanych to zakrystia (1974), kruchta oraz nowa dzwonnica. Ksiądz Flis zadbał również o zainstalowanie nagłośnienia w kaplicy, instalacji wodno-kanalizacyjnej i telefonu na plebani.
Swoją postawą i wytrwałą pracą ks. Flis zyskał sobie trwałą sympatię parafian, którzy prosili biskupa o pozostawienie go, gdy dowiedzieli się o mającej nastąpić zmianie proboszcza.
KS. JAN SOBCZAK
Proboszcz 1979-1981
Ks. Jan Sobczak uroczyście objął naszą parafię w dniu 15 lipca 1979 r. Wkrótce pociągnął on swoją osobowością mieszkańców parafii, a zwłaszcza młodzież. Jedną z pierwszych inicjatyw nowego proboszcza było utworzenie zespołu śpiewaczego Koinonia. Należy podkreślić, że dzięki wytrwałej pracy zespół osiągnął wysoki poziom wykonawczy, świadczą o tym występy poza parafią m.in. na KUL.
Jednym z głównych celów przeniesienia ks. Sobczaka do Dąbrowicy była budowa nowego kościoła, plebanii oraz ośrodka wczaso-rekolekcyjnego dla chorych i niepełnosprawnych. W tym celu przygotował on autorską koncepcję porządku architektonicznego w Dąbrowicy, którą konsultował z uznanymi architektami. W roku 1979 zbudowano drewniany most. Odremontowano także piwnice w podziemiach kaplicy. 1 sierpnia 1980 r. ruszyła budowa domu parafialnego. Dzięki ogromnej mobilizacji proboszcza i parafii, a także wsparciu finansowym biskupa prace postępowały bardzo szybko. Planowano także rozpoczęcie budowy kościoła Niestety w grudniu 1981 roku kościelna komisja budowlana negatywnie odniosła się do koncepcji ks. Sobczaka. Inne rozwiązania przedstawione przez ówczesnego proboszcza także nie zostały zaakceptowane. Nie mogąc realizować swoich planów ks. Jan Sobczak złożył rezygnację z prowadzenia parafii. Parafianie ze smutkiem pożegnali swojego Proboszcza.
KS. JAN WIELGUS
Proboszcz 1981-1984
Ks. J. Wielgus nominację na proboszcza w Dąbrowicy otrzymał 13 kwietnia 1981 roku. 11 maja odbyło się przekazanie parafii, a w niedzielę 17 maja uroczyste wprowadzenie do kościoła. Nigdy jeszcze nie byłem proboszczem – pisał w Kronice Parafialnej ks. Jan – nie obejmowałem parafii. Dlatego z rozrzewnieniem przyjąłem serdeczne słowa powitania przez wiernych.
Ks. Wielgus postanowił dokończyć przerwaną budowę domu parafialnego. Wkrótce jednak ks. biskup B. Pylak podjął decyzję, że budynek zostanie przeznaczony na tymczasowy akademik dla studentów KUL. W tej sytuacji Jego starania skupiły się na uzyskaniu nowego miejsca dla kościoła parafialnego. Dzięki wytrwałości i roztropnym negocjacjom z władzami administracyjnymi i kościelnymi w 1983 roku otrzymał zatwierdzenie lokalizacji przy alejce wiodącej na cmentarz. Niestety stan zdrowia ks. Jana zaczął się wówczas gwałtownie pogarszać. Coraz częściej w pracy duszpasterskiej zastępował go kolega z seminarium, ks. Stanisław Grzesiuk. Ponieważ leczenie sanatoryjne nie dało spodziewanych rezultatów ks. Wielgus poprosił o zwolnienie z funkcji proboszcza, co nastąpiło 5 września 1984 roku. Przez pewien czas pozostawał jeszcze w Dąbrowicy.
KS. PIOTR KUROWSKI
Proboszcz 1984
9 września 1984 roku ks. Kurowski objął funkcję proboszcza w Dąbrowicy. Jego pobyt w naszej parafii był bardzo krótki. Warto odnotować, że proponował on lokalizację nowego kościoła przy szosie prowadzącej do Nałęczowa. Mając na uwadze obecność studentek KUL zorganizował kurs języka angielskiego dla dzieci. Odszedł 2 grudnia 1984 roku.
KS. ZYGMUNT LIPSKI
Proboszcz 1984-2005
Ks. Z. Lipski obowiązki proboszcza parafii Dąbrowica objął 6 grudnia 1984 roku. Od pierwszych dni swej posługi podjął starania o uzyskanie pozwolenia na budowę nowego kościoła (13.11.1986 r.) Dzięki znakomitej organizacji prace postępowały stosunkowo szybko. Poświęcenie kościoła nastąpiło 22 kwietnia 1990 r. W rok po tych wydarzeniach, ks. Lipski rozpoczął budowę nowego domu parafialnego. Po dwu latach pracy, 31 października 1993 roku, bp R. Karpiński dokonał poświęcenia budynku, w którym oprócz części mieszkalnej znajdują się pomieszczenia niezbędne dla funkcjonowania parafii: kancelaria, biblioteka i sala konferencyjna. Zwieńczeniem wielkich prac budowlanych dokonanych pod kierunkiem ks. Lipskiego była nowa dzwonnica.
Ks. proboszcz zadbał również o infrastrukturę komunikacyjną, stopniowo powstawały nowe drogi dojazdowe do kościoła, parking samochodowy. Wokół świątyni wzniesiono ołtarze, cmentarz zyskał trwałe ogrodzenie. W związku z Jubileuszem 50-lecia utworzenia parafii, w roku 2000, zakupiono w Niemczech i zainstalowano w kościele dwunastogłosowe organy, których barokowe brzmienie budzi uznanie fachowców.
Cenną inicjatywą ks. Lipskiego było powstanie, w roku 1993, gazety parafialnej „Echo Dąbrowicy”.
Podczas posługi ks. Lipskiego, w roku 1992, zostało zawiązane partnerstwo z parafią św. Idy w Münster (Gremendorf) w Niemczech. Kontakty i wzajemna wymiana trwa do chwili obecnej.
Ks. Proboszcz dbał również o oprawę muzyczną liturgii i służbę ołtarza. Od 1990 roku działa schola parafialna, od 1998 roku pod nazwą „Lumines”. W 2003 roku powołana została również schola dziecięca pod kierunkiem ks. R. Mazurkiewicza.
Podkreślić należy również wspieranie działalności grup i ruchów świeckich na terenie parafii: Akcji Katolickiej, Ruchu Światło-Życie, licznych kółek różańcowych, Koła Przyjaciół Radia Maryja, kółka misyjnego. Warto wspomnieć tu zwłaszcza o takich inicjatywach parafialnych, jak Droga Krzyżowa ulicami Dąbrowicy w Wielki Piątek czy Apel Jasnogórski (w miesiącu maju) przy grocie Matki Bożej Fatimskiej.
Corocznie organizował pielgrzymki do Częstochowy, Wąwolnicy, Niepokalanowa oraz innych miejsc kultu religijnego.
Przy wsparciu ks. Lipskiego, w roku 2001, powołany został Szkolno-Parafialny Klub Sportowy „Dąbrowica”.
W latach 2001-2007 organizowane były „Spotkania z Muzyką Organową” w Dąbrowicy.
Bardzo trudno ogarnąć i wymienić wszystkie działa i inicjatywy ks. Zygmunta Lipskiego dokonane podczas jego ponad dwudziestoletniej posługi w naszej parafii. Trzeba podkreślić, że był to dobry budowniczy, gospodarz i organizator, a także gorliwy duszpasterz dbający o życie duchowe wiernych.
KS. ANDRZEJ STERNIK
Proboszcz 2005-2010
Ks. A. Sternik dał się poznać jako duszpasterz zatroskany o piękno zarówno kościoła duchowego jak i materialnego.
Z jego inicjatywy powstały grupy muzyczne: zespół dziecięcy Exodus oraz chór Benedictus, Grupa Jana Pawła II, wspólnota Rycerstwa Niepokalanej, 2 kręgi Oazy Rodzin, a także Koło Różańca św. rodziców dzieci pierwszokomunijnych.
Podczas posługi ks. A. Sternika, z prac materialnych, wykonano: nowy wystrój prezbiterium, elewację zewnętrzną kościoła, boczny ołtarz Miłosierdzia Bożego, pomnik Papieża Jana Pawła II, ołtarz polowy na cmentarzu, remont wewnątrz domu parafialnego, a także rozpoczęto budowę drogi krzyżowej. We współpracy z Urzędem Gminy w Jastkowie wykonano parking dolny, dojazd do kościoła i aleję na cmentarz.
Ksiądz Kanonik kładł duży nacisk na pogłębianie życia duchowego w parafii poprzez dbałość o piękno liturgii, grupy parafialne, organizację wielu przedsięwzięć na polu duchowym i m.in. charytatywnym.
KS. JERZY PORĘBA
Proboszcz 2010-2020
Pochowany na Cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie: Sekcja 22A, Rząd IX, Numer 19.
Wikariusze i rezydenci
KS. JERZY WNUK
Wikariusz 1980-1981
Od dnia 1 VI 1980 roku parafia otrzymała wikariusza w osobie ks. Jerzego Wnuka” zapisał w „Kronice Parafianej” ks. Sobczak. Z tego samego źródła wiadomo, że stało się tak na prośbę samego proboszcza obciążonego ogromem pracy budowlanej i duszpasterskiej. Warto tu również dodać, że obaj kapłani znali się z okresu seminaryjnego. W Dąbrowicy ks. Jerzy prowadził katechezę dzieci, opiekował się ministrantami, odwiedzał chorych. Odejście ks. Sobczaka i wstrzymanie prac budowlanych spowodowało, że również ks. Wnuk opuścił Dąbrowicę. Uroczyste pożegnanie jedynego wikariusza w historii naszej parafii nastąpiło 7 czerwca 1981 roku.
KS. ZBIGNIEW ANTOSZ
Rezydent 1999-2002
W latach studiów (1999-2002) przebywał jako rezydent w naszej Parafii pełniąc posługę przy ołtarzu i kratkach konfesjonału. Dzieląc się swą sportową pasją w styczniu 2001 był jednym z założycieli Szkolno-Parafialnego Klubu Sportowego „Dąbrowica”, w którym do listopada 2002 roku pełnił funkcję prezesa.
KS. RYSZARD MAZURKIEWICZ
Rezydent 2002-2003
W parafii Dąbrowica przebywał od września 2002 r. do lipca 2003.
KS. KRZYSZTOF KWIATKOWSKI
Rezydent 2003-2004
Od 3 sierpnia 2003 roku do 4 stycznia 2004 r. przebywał jako rezydent w parafii Dąbrowica. Dał się poznać jako otwarty, mody kapłan, który chętnie posługiwał zarówno przy ołtarzu i w konfesjonale, ale także szybko nawiązał kontakt z młodzieżą i innymi parafianami.
KS. WOJCIECH SZLACHETKA
Rezydent 2004-2007
Do parafii w Dąbrowicy jako rezydent przybył w październiku 2004 roku. Dzięki niemu parafia otrzymała XVII-wieczny krucyfiks oraz figurę Chrystusa usytuowaną na skarpie przy dolnym parkingu. Podkierunkiem ks. Wojciecha w jego pracowni konserwatorskiej zostały wykonane m.in. obydwa ołtarze boczne w świątyni i część ołtarza głównego. W parafii ks. Wojciech prowadził nowopowstały II krąg Oazy Rodzin.
"Ja siałem, Apollos podlewał, lecz Bóg dał wzrost" (1 Kor 3,6)
Proboszczowie, wikariusze i rezydenci